fbpx

SEYREDERKEN ÖLÜMÜ – İsmet Badem

Yere uzatıvermişler Boylu boyunca,
Üzerimde Bembeyaz Çarşaf,
Sıkıdan sarılmış Bedenime.
Etrafım oldukça kalabalık,
Ağlamaklı konuşanlar.
Yattığım yerden hissediyorum.
Elimi uzatıp açıvermek istiyorum.
Kefen gibi beyazlığı
Ölmüş diyorlar.

Çığlıklar birbirlerini kovalıyor.
Odaya her yeni giren,
Üzerime kapanıyor.
Korkuyorum nefesimi kesecekler diye.
İşte sevdiğim dostlardan birinin sesi…
Uzanıp öpüveresim geliyor.
Neden ağlaşıyorlar.
Yoksa, yoksa ben ölmüş müyüm?…
Ne Garip:
Her şeyi duyuyor. Ama: cevap veremiyorum.
Oturmuş onlarla
Ölümü seyrediyorum.
Koskoca kalıp uzanıvermiş
Hep sırtım ağrırdı.
Ne zaman düz yere yatsam,
Diye anımsıyorum.
Çığlıklar git gide büyüyor.
Annemi duyuyorum.
Aslanlar gibi oğlum
Ah oğlum vah oğlum
Feryatlar

Beni ölümümde ananlar
Düşman bildiğim,
Yanıma sokmadıklarım,
Bak nasılda burnumun dibindeler.
Açma üstümü.
Duymak istemiyorum.
Biliyorum
Yaşarken benden titreyen vücudun
Ölümden bile çekiniyor.
Gitti koç gibi çocuk derken,
İçinin yağlarının eridiğini biliyorum.

Üzerime kapananlar Ilık bir banyo
Çeşidini sökemediğim,
Bir sürü Dua…
Sanki kundaktaki Bebek.
Sarıp sarmaladılar.
Bırakın yapmayın.
Saklambaç oynamıyorum.

Neden beni sandığa koyuyorsunuz?
Hayda
İşte bu fena değil
Eller üzerinde
Dolaşıyorum sokak, Çarşı
Uzaktan bir ezan sesi
İçimi sızlatırcasına
Ne kadarda acıklı sesleniyor.
Denge taşı gibi bir şey.
Derin sessizlik,
Bir sürü insanın
Yanıtı kulaklarımda
“İYİ TANIRIZ”

Tekrar dolaşıyoruz.
Anladılar benim doğayı sevdiğimi
Ama neden kuşlar sustu.
Neden söylemiyorlar.
Ezberlettiğim şarkılarımı
Bulutlar çekilmiş,
Doğa Suskun mu? …Suskun
Taşıyanlar yorgunluktan sık nefes
Kazılmış çukurun rutubeti sanki içimde
Kulaklarımın dibinde,
Yılanların seslerini
Solucanların esnemelerini, duyar gibiyim.
Kalkıp her şeyi bir anda
Bırakıp kaçıvermek,
Geçiyor içimden
Ellerim kollarım bağlı.
Belli ki
Kaçmamı engellemek için
Kucaklayıp koyuverdiler derinliğe.
Yavaşça, usulca incitmeden…
Direnmeye gücüm yok
Boğuşmaların sen nefesinde.
Sevenler baş ucumda
Benden kurtulmak için,
Hepsinin elinde bir avuç toprak.
Üstümü kirletiyorlar.

Garip:
Artık canım kalkmak istemiyor
Sanki tükenmişim.
Artık gürültüleri hayal maval duyuyorum.
Uzaktan sevenlerimin
Bir ellerinde mendil,
Diğer ile el sallamaktalar.
Boşluktayım.
Hesabındayım yaşamımın
En güzeli, en garibi
Doya doya seyrettiğim ölümüm
Biliyorum
Birkaç gün sevenlerim anımsayacak,
Sonra yaşam ve hayat kavgası…
Belleklerde silik bir hayal.
Unutulmuşlara karışacağım.
Belki de sevenlerimin özel günlerinde
Sevdiğim çiçeklerim gelecek.
Yaşamımda hasretini çektiğim,
Sözleri duyacağım
Yerimi belli eden taşları okumakta güçlük çektiğim.
Bir şeyler yazılı kabrimi süsleyecek
Dostlardan gelen çiçekler…

SEYREDERKEN ÖLÜMÜ

İsmet BADEM